Pianist Keith Jarrett tekende in 1974 bij ECM, waar labelmanager Manfred Eicher hem hielp met het samenstellen van een nieuw kwartet. Met de Noorse saxofonist Jan Garbarek, de Zweedse bassist Palle Danielsson (1946 – 2024) en de Noorse drummer Jon Christensen (1943 – 2020) nam Jarrett het indrukwekkende album ‘Belonging’ op. Voor het gemak noemde de groep zich The Belonging Quartet, omdat Jarretts andere werkgever Impulse de naam Keith Jarrett Quartet had geclaimd. Een alternatieve benaming werd The European Quartet.
Terugblikkend is ‘Belonging’ te beschouwen als een keerpunt in de jazzgeschiedenis. Experimentele free-jazz had het grote publiek van zich vervreemd en de elektronische richting die Miles Davis was ingeslagen leek een knieval voor de toch al overheersende popmuziek. Dankzij ‘Belonging’ (en een hele reeks opvolgers) kreeg goed gespeelde akoestische jazz weer voet aan de grond.
Saxofonist Branford Marsalis hoorde het album pas jaren later en was zo onder de indruk dat hij de volgende dag het hele platenoeuvre van Keith Jarretts kwartet aanschafte. Het energieke nummer ‘The Windup’ staat al enige tijd op zijn eigen repertoire. In 2019 belandde het op zijn live-album ‘The Secret between the Shadow and the Soul’.
Toen Marsalis vorig jaar gecontracteerd werd door Blue Note besloot hij een lang gekoesterde wens in vervulling te laten gaan. Zoals hij in 2003 een eerbetoon had gebracht aan John Coltrane’s ‘A Love Supreme’ (live in het Bimhuis!), doet hij dat nu met Keith Jarretts ‘Belonging’. Het Branford Marsalis kwartet heeft daarbij een ideale middenweg gevonden tussen slaafse navolging en volledig eigen interpretaties. De vier musici proberen hun voorgangers niet te imiteren maar geven hun album minstens zoveel energie, muzikaliteit en speelplezier mee als het origineel.
Naast het onnavolgbaar krachtige saxofoongeluid van de bandleider is de bijdrage van Joey Calderazzo een speciale vermelding waard. De pianist, die recentelijk nog in Rotterdam optrad met zijn eigen band, blijft zich ontwikkelen en dwingt met zijn spel zowel ontroering als bewondering af. Bassist Eric Revis laat op dit album niet alleen zijn lyrische en melodieuze kanten horen, hij geeft de nummers, samen met drummer Justin Faulkner ook exact de juiste dosis blues- en gospelgrooves mee.
Het Branford Marsalis kwartet is erin geslaagd om met de muzikale kennis van nu dit vijftig jaar oude meesterwerk opnieuw onder de aandacht te brengen. Dat Keith Jarrett zelf niet meer in staat is om te spelen, betekent niet dat zijn muziek hoeft te zwijgen.
