Toen de Amerikaanse producer Zev Feltman aan Frank Jochemsen van het Nederlands Jazz Archief vroeg of er nog interessante opnames van Chet Baker (1929 – 1988) op de Nederlandse planken lagen, verwachtte Jochemsen daar niet al te veel van. Op 13 mei is het 35 jaar geleden dat de Amerikaanse jazztrompettist overleed na een val uit een Amsterdams hotelraam. Rondspeurend in de radio-archieven stuitte Jochemsen toch nog op twee bijzondere sessies die in VARA Studio 2 waren vastgelegd om te worden uitgezonden door de KRO-radio. Chet Baker bevond zich de laatste jaren van zijn leven zonder vaste woon- of verblijfplaats op Europese bodem. Hier werd de rusteloos zwervende muzikant serieuzer genomen dan in zijn moederland. In de jaren zeventig leverde hij platen van wisselende kwaliteit af, soms verscheen hij zelfs helemaal niet op een afgesproken tijdstip. Zowel op 10 april 1979 als op 9 november van dat jaar was Baker echter uitstekend in vorm. Ook met de kwaliteit van de opnames was niets mis.

Producer Edwin Rutten & Chet Baker
Producer Edwin Rutten & Chet Baker

Tijdens de eerste sessie werd de trompettist begeleid door het internationale gezelschap van pianist Phil Markowitz, bassist Jean-Louis Rassinfosse en drummer Charles Rice. De geremasterde tapes vullen de eerste drie kanten van het pas verschenen dubbelalbum Blue Room. Producer van dienst destijds was Edwin Rutten, die al zijn diplomatieke vaardigheden moest inzetten om de eigengereide trompettist en zijn begeleiders zonder druk en in goede harmonie te laten spelen. Ze stelden hem allerminst teleur, laat Rutten in de liner notes weten. Chet Baker wist met weinig noten veel te zeggen. Als hij op fluistertoon improviseerde, creëerde hij een bijna sacrale sfeer.

Blue Room
Blue Room

De tweede sessie begon moeizaam. Baker was te laat en had de beloofde bladmuziek voor zijn begeleiders pianist Frans Elsen, bassist Victor Kaihatu en drummer Eric Ineke niet meegenomen. Nadat de irritaties hierover door Rutten waren weggemasseerd, soleerde, zong en scatte Baker bevlogen over de vier door hem geselecteerde nummers. Toen vond hij het welletjes: ‘I have sold you my time and my talent,’ aldus de trompettist. ‘Daarna verdween hij weer als een dief in de koude novembernacht,’ schrijft Eric Ineke in het mooi verzorgde boekwerkje dat bij dit dubbelalbum hoort.