GoGo Penguin groeide in korte tijd uit van een experimenteel jazztrio tot een populaire festivalband. De drie muzikanten uit Manchester spelen in een zelf bedacht idioom dat bestaat uit een helder, subtiel vervormd pianogeluid, stuwende drums, ultradiepe basgrooves en elektronische effecten. Sinds 2016 staat GoGo Penguin onder contract bij Blue Note, waar de groep succesvolle albums maakte als Man Made Object (2016) en A Humdrum Star (2018). Voor het creëren van de muziek voor GoGo Penguin trokken pianist Chris Illingworth, bassist Nick Blacka en drummer Rob Turner zich enkele maanden terug. Chris Illingworth legt telefonisch uit hoe dit nieuwe album tot stand is gekomen.
Is jullie nieuwe muziek ontstaan uit improvisatie of hebben jullie veel uitgeschreven?
Deze keer kwam er vooral veel improvisatie bij kijken. Wij brengen alle drie onze eigen ideeën in en proberen die vervolgens tot een geheel te smeden. We experimenteren veel en dat kost tijd. Gelukkig gaf Blue Note ons deze keer de gelegenheid om in alle rust van alles uit te proberen.
Waarom duurde het maken van dit album langer dan de vorige keren?
Toen we begonnen met GoGo Penguin waren we gewoon drie bevriende muzikanten uit Manchester. We zijn in betrekkelijk korte tijd bekend geworden bij een groot publiek. We speelden zo’n 200 keer per jaar en onze fan-base bleef maar groeien. Dat is natuurlijk prachtig, daar doen we het ten slotte voor, maar de mensen vergeten wel eens dat je om nieuwe muziek te bedenken rust en ruimte in je hoofd nodig hebt. We hebben ons daarom bewust afgezonderd en toen we voldoende ideeën hadden, verbleven we een hele week met ons drieën in een studio in Leeds om alles naar tevredenheid op te nemen.
Nu is het album klaar en zijn jullie gedwongen om nog langer rust te nemen.
Het was heerlijk om een paar maanden thuis te zijn. Ik ben onlangs vader geworden en ik kon mijn aandacht aan mijn gezin besteden. Maar nu GoGo Penguin af is, willen we dolgraag naar de mensen toe om onze nieuwe muziek ook live te laten horen. Muziek maken is uiteindelijk waarvoor we leven.
Jullie nummers verwijzen in de titels vaak naar sterrenkunde en spiritualiteit. Zijn dat de twee onderwerpen die u het meest bezighouden?
We zijn alle drie gefascineerd door de wetenschap. Ieder van ons heeft zijn eigen kijk op de grote levensvragen: wie zijn wij en wat is de zin van het leven op deze planeet? In de Zen-filosofie gaan wetenschap en spiritualiteit hand in hand en die gedachte spreekt me erg aan. Op dit moment lees ik een intrigerend boek met bijdragen van wetenschappers, kunstenaars en filosofen die vanuit hun expertise essays schreven over het menselijk bestaan: Planetary Echoes: Exploring the Implications of Human Settlement in Outer Space. Wie vanuit een ruimteschip naar onze kwetsbare planeet kijkt, beseft dat alleen samenwerking de mensheid verder brengt. Ondanks de verdeeldheid die er soms lijkt te zijn, is er vooral veel dat mensen met bindt.
Planetary Records
Jullie spelen instrumentale muziek. Is dat een bewuste keuze?
Muzikaal gezien zijn we nog lang niet op elkaar uitgekeken. Als we er een vocalist bij zouden vragen of desnoods een vierde instrumentalist, moeten we diegene eerst onze manier van werken uitleggen. De onderlinge chemie zou ineens totaal anders zijn. Voorlopig houden we het dus maar bij drie.
GoGo Penguin Live
Als jullie de muziek live uitvoeren klinkt die dan heel anders dan op het album?
Het is moeilijk om de energie van een optreden vast te leggen, al zijn we op dit nieuwe album dicht in de buurt gekomen. Onze concerten klinken iedere avond anders: In de Blue Note in Tokyo klappen de mensen beleefd na ieder nummer, in grote concertzalen is het publiek soms ook wat afwachtend, maar op een festival of in een jazzclub is de sfeer vaak heel uitgelaten. Dat heeft allemaal invloed op hoe we spelen. De interactie met het publiek houdt het voor ons spannend en interessant.