Bij de 64ste editie van de Grammy-uitreikingen won de Amerikaanse zanger Jon Batiste vijf Awards. WE ARE werd album van het jaar. Ook zijn liedjes ‘Freedom’ en ‘Cry’ en Batistes bijdrage aan de film Soul werden beloond met de belangrijke muziekprijs.
Jon Batiste (1986) is muzikaal leider van de veelbekeken Late Show met Stephen Colbert. Met zijn huisband Stay Human begeleidde hij artiesten uit diverse genres. Batiste componeerde de muziek van de Pixar-film Soul (Golden Globe 2021). Tijdens de Black Lives Matter-protesten verzorgde de in New Orleans geboren muzikant gewapend met megafoon en draagbare synthesizer de soundtrack van de protestmarsen. ‘WE ARE’ groeide uit tot een vreedzaam strijdlied. In maart 2021 verscheen het album WE ARE, waaraan onder meer trombonist Trombone Shorty en gospelzangeres Mavis Staples meewerkten.
Waarom staat uw naam niet met grote letters op de albumcover?
Het album gaat vooral over ‘WE ARE’. Onze muziek is opgedragen aan de mensen die ons inspireren en die helpen bij de herstelwerkzaamheden van deze wereld. Als we ons samen richten op positieve zaken kunnen we veel bereiken. Dat klinkt misschien profetisch, maar die boodschap is universeel en tijdloos.
Welke profeet is uw voorbeeld?
Daniel. Hij had een hoge maatschappelijke positie aan het hof voor de koning. Als je een publiek figuur bent moet je soms door het vuur gaan om trouw aan jezelf te kunnen blijven en je doel na te streven.
Is het belangrijk dat muzikanten hun stem verheffen tegen onrechtvaardigheid?
Alle mensen zouden dat moeten doen. Dat kan ook binnen je eigen gemeenschap of in de straat waar je woont of het huis waarin je leeft. Je hoeft niet zoals ik een grote protestbeweging te leiden met een band. Maar iedereen is nodig om de samenleving beschaafd te houden.
Hoe boog u tijdens de BLM-demonstraties uw boosheid om naar het zoeken naar verbinding?
Boosheid heeft geen enkele zin in de korte periode die we op deze prachtige planeet doorbrengen. Vergeet niet dat onze pijn tijdelijk is. Laten we opkomen voor rechtvaardigheid. Als we boos blijven, zijn we niet langer in staat om dingen voor elkaar te krijgen en verdwijnt de nuance uit de gesprekken over moeilijke onderwerpen.
Wat bedoelt u precies met ‘We are the chosen ones’?
Wij leven niet zonder reden. Wij moeten nu keuzes maken en daar niet voor weglopen. Met de slogan ‘We are the chosen ones’ wil ik de apathie bestrijden. Dit is ónze tijd, dit moment, op deze plaats. Het leven gaat razendsnel voorbij, blijf niet afwachtend langs de zijlijn staan.
Wie zijn ‘We’?
Iedereen die zich aangesproken voelt. Op veel plaatsen in de wereld worden groepen onderdrukt. De muziek op dit album is bedoeld om al die mensen een hart onder de riem te steken: jullie staan er niet alleen voor.
Hebt u voor dit album bewust gekozen voor muzikanten van uiteenlopende leeftijden?
De wijsheid van de vorige generatie mogen we niet uit het oog verliezen. Mavis Staples is het levende bewijs dat een artiest ook activist kan zijn. Zij is mijn voorbeeld. Mijn jonge publiek maakt zo kennis met haar en de ouderen laat ik zien dat we als generaties met elkaar verbonden zijn.
In een van uw songs verwijst u naar Barack Obama die in 2015 ‘Amazing Grace’ zong als eerbetoon aan de doodgeschoten zwarte dominee Clementa Pinckney. Waarom was dat zo’n belangrijk moment?
Als we onze geschiedenis niet kennen, stoppen we elkaar in hokjes. Obama verwees met het zingen van ‘Amazing Grace’ naar zijn wortels. Zijn voorouders zongen dit gospellied toen zij tot slaaf werden gemaakt. Op het moment dat Obama zong, kwamen spiritualiteit en erfgoed samen in het hoogste ambt van het land. Dit zijn de dingen die we ons blijven herinneren. Dit is waar het uiteindelijk om draait.